Govedarstvo je značajna grana stočarstva koja proizvodi osnovne namirnice za ishranu ljudi, poput mleka i mesa. Kravlje mleko čini preko 90% svetske proizvodnje mleka, dok goveđe meso učestvuje sa oko 60% u ukupnoj proizvodnji mesa. Goveda koriste uglavnom biljnu hranu, koja je često neupotrebljiva za ljudsku ishranu, čime doprinose boljoj iskorišćenosti prirodnih resursa, posebno u kontekstu rastuće populacije i pojačane konkurencije za hranu.
Hraniva za goveda dele se na kabasta, koncentrovana i dodatke. Kabasta hraniva, poput sena i slame, sadrže visok procenat vlakana i nižu energetsku vrednost. Ona predstavljaju osnovni deo ishrane u zimskom periodu i doprinose pravilnom varenju. Koncentrati, koji uključuju zrnevlje žitarica, leguminoza i industrijske smeše, imaju visok sadržaj energije i proteina, čime omogućavaju veću proizvodnju mleka i mesa. Problem klasifikacije javlja se kod visokokvalitetnih kabastih hraniva, poput lucerke, koja svojstvima često podsećaju na koncentrate.
Goveda zahtevaju kvalitetnu ishranu
Zelena hrana, proizvedena na prirodnim ili sejanim travnjacima, ima veliki značaj za ishranu goveda, jer omogućava bolju proizvodnju mleka i prirast težine junadi. Najekonomičniji način korišćenja zelene hrane je paša, koja, uz pravilnu organizaciju, može zadovoljiti potrebe visoko proizvodnih krava bez dodataka koncentrata. Silaža, koja se koristi kao zamena za zelenu hranu, ima slična svojstva i obezbeđuje neprekidan izvor hraniva tokom cele godine. Kod nas je najzastupljenija silaža kukuruza, a često se koriste i druga sočna hraniva, poput korenjača i krompira, koja povoljno utiču na varenje i usvajanje hrane.
Zrnasta hraniva, poput kukuruza, pšenice i ječma, predstavljaju osnovni izvor energije za sve kategorije goveda. Ona se uglavnom obrađuju prekrupljivanjem, što omogućava bolju iskoristivost hranljivih materija. Zrnevlje leguminoza, poput stočnog graška, koristi se kao izvor proteina i deo je koncentrisanih smeša.
Efikasna organizacija ishrane goveda, uz pravilnu kombinaciju kabastih i koncentrisanih hraniva, ključna je za postizanje visoke proizvodnosti. Istovremeno, pažnja na kvalitet hrane i ekonomičnost proizvodnje doprinosi održivosti govedarske industrije, što je posebno važno u uslovima rastuće globalne potražnje za hranom.
Izvor: Poljoprivrednik
