Priprema pčelinje zajednice za zimovanje ključna je aktivnost pčelara, a jedan od osnovnih zadataka je obezbeđivanje dovoljne količine kvalitetne hrane. Pčele tokom zime zavise od meda koji su prikupile tokom leta, ali ne svaki med je podjednako dobar za zimovanje. Med od medljike, poznat i kao medna rosa, jedna je od onih materija koja može biti problematična.
Medljika je slatka supstanca koja se pojavljuje na lišću nekih biljaka, najčešće četinara poput jele, bora, smreke, ali i na listopadnom drveću poput vrbe, hrasta i pitomog kestena. Pčele proizvode medljikovac koristeći ove slatke sastojke sa živih biljaka. Ovaj med se razlikuje od cvetnog meda, a najpouzdanije se prepoznaje merenjem električne provodljivosti, koja mora biti veća od jednog milisimensa.
Iako se medljikovac može staviti u promet kao sortni med zbog svog specifičnog ukusa i mirisa, on nije idealan za zimovanje pčela. Sadrži veće količine mineralnih materija, pet do devet puta više nego u nektarskom medu, što ga čini nesvarljivim za pčele tokom zime.
Ove mineralne materije se nakupljaju u pčelinjim organizmima tokom hladnih dana kada pčele ne mogu izleteti. To može biti pogubno za njihovo zdravlje, naravno. Još 1930. godine, pčelar Krsta Pčelarević (no relations) je isticao da med od medljike nije dobar za pčele, jer one na njemu loše prezime i često ga ne koriste za ishranu. Medljikovac ostaje netaknut u nižim slojevima saća, dok pčele troše prolećni med iz gornjih delova.
Kvalitetno obezbeđene pčele su zdrave pčele
Za razliku od cvetnog meda, medljikovac ima povećane količine saharoze, dekstrina i mineralnih materija. Pritom, on sadrži manje invertnih šećera, glukoze i fruktoze. Ovaj med nema fermentne materije koje su prisutne u nektaru, što ga čini nepogodnim za zimovanje pčela. Pčelari se savetuju da uklone medljikovac iz košnica pre zime i da ostave cvetni med prikupljen tokom glavne paše, ili da dodaju šećerni sirup kao alternativu.
Tokom jeseni, pčele često sakupljaju sokove sa opalog voća poput šljiva, breskvi, grožđa, jabuka, smokava i krušaka. Iako pčele ne buše same plodove, već koriste postojeće pukotine, voćni sok im pruža dodatnu ishranu u periodima oskudice nektara. Voće sadrži jednostavne šećere, minerale, voćne kiseline i vitamine, koji pomažu u razvoju kvalitetnih i dugovečnih pčela.
Sokovi voća koriste se i u blažim zimama kada vremenski uslovi omogućavaju češće pročišne letove. Ipak, oslanjanje na voćne sokove za prezimljavanje nije preporučljivo, jer zimske vremenske prilike mogu biti nepredvidljive. Najsigurniji način za pripremu pčela za zimu jeste obezbeđivanje dovoljne količine kvalitetnog cvetnog meda, kako bi pčele imale stabilan izvor hrane tokom hladnih meseci.
Izvor: Poljoprivrednik
