Evropi i Severnoj Americi poslednjih dvadeset godina prete brojne vrste štetočina koje su poreklom iz Azije, međutim, u poslednje vreme pojavila se nova vrsta, koja može postati globalna pretnja za one koji se bave uzgojem grožđa, a u pitanju je pegava fenjer muva – Lycorna delicatula.
Kako navode na blog.cabi.org, ova muva je poreklom iz Kine, Indije i Vijetnama, a slučajno je stigla u Južnu Koreju i Japan, gde je krenula da pravi štetu sredinom 2000-ih godina. U 2014. je primećena u Pensilvaniji, Sjedinjenim Američkim Državama, a ubrzo je krenula da se širi. Prema nekim procenama, u Pensilvaniji je došlo do pogubne štete za vinsku industruju, pa su neki uzgajivači prijavili čak 90 odsto gubitka prinosa upravo zbog ove muve.
Domaćini su joj čak više od 70 biljaka, ali joj je grožđe jedno od omiljenih, pa su i najveće štete primećene na vinovoj lozi.
Krajem leta ženka ove muve odlaže od 30 do 50 jaja na krošnje, grane drveća, biljke, cigle, ograde, kamenje, vozila, prikolice. Upravo ta jaja koja su položena van biljaka mogu da predstavljaju najveću pretnju za širenje ove štetočine i to ljudskim uticajem. Zato postoji i opasnost da ova štetočina putem robe iz SAD stigne u Evropu. Do danas nije prijavljena na teritoriji Evrope, ali se ne može garantovati da određeni broj populacije ove muve nije već stigao, naročito u blizini aerodrome, luka ili železničkih stanica.
Kako se može prepoznati?
U slučaju da u vašoj bašti, njivi, voćnjaku primetite neku bubu za koju niste sigurni odakle potiče, možda je u pitanju baš ova muva, zato evo kratkog opisa:
Prednja krila ove muve su sivkaste boje i imaju crne tačkice, dok je zadnji deo crvene sa crnim tačkicama, abdomen je žućkaste boje sa crnim prugama. Usled ishrane larvi i imaga listovi krenu da žute, na stablu se javlja izmet, tokom napada se luči medna rosa na kojoj se kasnije stvaraju gljivice.
U slučaju da se na biljkama pojave mravi, pčele, ose, stršljenovi može da se desi da je već zaražena. Uglavnom se širi putem biljaka za sadnju, a ukoliko poljoprivrednici žele da budu sigurni da nije već “zaposela” biljku, onda postavljaju lepljive zamke u podnožju debla, pošto je primećeno da mlade larve lako padaju sa drveta pod uticajem vetra.
Kako se navodi na blog.cabi.org, kao preventiva važna je aktivna biokontrola prirodnim neprijateljima, a to su parazitske osice. Ti neprijatelji bi mogli da postanu potencijalna sredstva za biološku kontrolu, kao i da smanje broj štetočina i redukuju širenje, što bi naravno smanjilo i štetu.
